zaterdag 12 november 2011

Pizza

Iedereen eet wel eens pizza, maar zelden zijn die echt zelfgemaakt. Dat is jammer, want het is een leuk weekend klusje en de smaak is echt veel beter dan die bordkartonnen dingen uit de winkel. En het is ook niet moeilijk trouwens. Het geheim is tijd, sterke handen en voldoende gist.
Tomatensaus voor pizza (4p)
De saus kost het meeste tijd. Niet omdat het veel werk is, maar omdat het moet inkoken. Natte pizza vindt niemand lekker, en dus heb je stevige saus nodig, geen tomatensoep. En dat duurt even. 
Je hebt 75 cl dikke saus nodig als je voor 4 personen 2 grote plaatpizza's maakt. In geval van nood kun je natuurlijk kant en klare sugo (tomatensaus) uit een fles nemen, maar daar zit bijna altijd suiker in. Dat maakt de saus zoeter dan lekker is en bovendien ongezonder dan nodig. Voor pizzasaus zou ik gepelde tomaten uit blik nemen. Die geven een stevige tomatensmaak en zijn toch sneller ingedikt dan verse pruimtomaten.


Ingrediƫnten en benodigdheden:
  • Sauspan en pollepel
  • scheut olijfolie
  • 2 grote tenen knoflook, gepeld en fijngesneden
  • 4 blikken gepelde tomaten
  • staafmixer
  • antispatdeksel
Zet de sauspan op het vuur met een flinke scheut olijfolie. Als de olie heet is doe je de knoflook erbij. Wacht tot het flink gaat geuren, maar niet zolang totdat de knoflook bruin wordt, want dan wordt hij bitter. Gebeurd dat, kan je beter overnieuw beginnen. Ruikt het lekker? Doe dan de hele inhoud van de blikken gepelde tomaten, dus inclusief het vocht, in de pan. 
Ben je ervaren dan kun je de staafmixer in de pan houden en de tomaten pureren. Ben je dat niet, doe dan een groot schort om, haal de pan van het vuur en zet deze in de gootsteen. Zet de staafmixer op de bodem van de pan en laat hem daar staan  terwijl je de tomaten pureert. Zet eerst de staafmixer uit voordat je hem uit de pan haalt, anders zit de hele keuken inclusief plafondlamp onder de rode spetters. 
Zet de saus op een laag vuur en laat deze tegen de kook aan een paar uur (jazeker!) staan. Af en toe roeren, om aanzetten aan de bodem te voorkomen. De antispatdeksel is handig, maar niet perse nodig. Je saus is klaar als deze de dikte heeft van een flinke dikke satesaus. Lobbig dus, niet dun. Nu kun je de saus op smaak maken met peper en zout, of basilicum als je dat lekker vindt. De saus is nu klaar voor gebruik. Dit soort saus kun je ook goed bewaren, maar daarover een andere keer.

Pizzadeeg (4p)
Over de bodem kun je in ItaliĆ« hele debatten voeren. Iedereen heeft zo zijn eigen methode. Ik dus ook. Je kunt dus gewoon mijn recept proberen en als het je niet bevalt, maak je je eigen mix. Dat doet iedereen tenslotte. Het moet wel gezegd dat we hier thuis absoluut de dunne bodem willen, die recht blijft staan ook na het in punten snijden. Zou ik een dikke napolitaanse bodem maken, wordt ik zonder pardon het huis uit gezet.

Ingredienten en benodigdheden:
  • 300 gram bloem
  • 300 gram grana duro
  • 2 theelepels zout
  • 2x 7 gram instant gist (Dr. Oetker)
  • 1 theelepel suiker
  • 6 eetlepels olijfolie
  • groot glas lauwwarm water
  • schrapertje
Uiteraard kneed je je pizzadeeg met de hand. Het is weekend, je hebt de tijd. En het is, als je de tijd hebt inderdaad, heel rustgevend. Heb je geen tijd of geen geduld begin er dan maar niet aan. 
Zorg allereerst dat je alles binnen handbereik hebt staan. Als je eenmaal met je handen onder het natte deeg zit is het lastig om nog iets te pakken.
Maak een bergje van de bloem en de grana duro. Midden in de berg maak je een holletje waarin je de gistpoeder doet. Doe daar een paar eetlepels lauwwarm water bij, voeg het schepje suiker toe, even roeren met je vinger, en laat het een minuut of 5 even staan. Het gist komt hiervan 'tot leven'. 
Nu kun je de olijfolie en het zout ook in het kuiltje toevoegen, plus nog een flinke scheut van het water. Het kneden begint. Laat je niet ontmoedigen door de rare structuur van je deeg. In eerste instantie is het waarschijnlijk nogal droog. Doe een beetje water erbij en kneed door. Nu lijkt het wat klonterig; niet opgeven. Doe nog een beetje water erbij en kneed door. Dit gaat door tot je ineens een samenhangend deeg hebt. Als bij toverkracht onstaat er ineens iets anders, een soepel veerkrachtig deeg dat als je nog even doorkneedt zacht voelt als babybillen. Dat is het doel. Bestrooi je werkblad met wat bloem en kneed hierop het deeg nog eens goed door. Doe het deeg terug in de kom, dek af met een vochtige doek en laat op een warme plaats ca. 45 minuten tot een uur rijzen, totdat het deeg 2 x zoveel is geworden. 

De pizza
Benodigdheden:
  • Aanrecht
  • Beetje bloem
  • Deegroller
  • Alumiumfolie
  • Olijfolie en kwastje
  • Beleg voor op je pizza
Voordat je begint bekleed je je ovenplaat met alumiumfolie. De folie vet je met een kwastje in met olijfolie, waarna je het licht bestuift met bloem. Zet in de buurt klaar voor je uitgerolde bodem. Bebloem je aanrecht voordat je een deel van je deegbal erop legt, anders plakt deze meteen aan je aanrecht vast. Kneed het deeg nog eens goed door en verdeel deze in twee mooie ronde ballen. Rol de deegbal met de deegroller uit tot een plak die op je ovenplaat zal passen. Neem de pizzabodem voorzichtig op en leg hem in op de ingevette bakplaat. Maak de rand van de pizzabodem iets dikker, zodat de vulling er niet af kan lopen. Dek hem af en laat hem op een warme plaats nog eens 45 minuten rijzen. Verwarm de oven voor op 200° C. 
Smeer de bodem in met je tomatensaus. Niet te dik, ongeveer zoveel als een behoorlijk belegde boterham. 

Nu kun je de pizza gaan beleggen. Pizza is uit armoede geboren, dus het hoeft helemaal niet luxe te zijn, beter van niet zelfs. Heb je nog wat vleesbeleg, een oud stukje kaas, een restje sla, een teentje knoflook?
Breng een vulling aan naar keuze, plaats de pizza in het midden van de hete oven en bak hem in ca. 5-10 minuten af.

Mijn favorieten met restjes uit de koelkast?
  • Dunne plakjes knoflook, wat ansjovisfiletjes in kleine stukjes en als de pizza uit de oven komt wat verse sla erop. Beetje olijfolie erover sprenkelen.
  • Plakjes gekookte ham, wat champignonschijfjes, beetje kaas.
  • Blikje tonijn, wat uienringen, paar kappertjes
  • Mozzarella, blik met artisjokharten
  • Salamie, wat olijfjes, paar zongedroogde tomaatjes, beetje kaas
  • Rauwe ham, of zoute ham. Afbakken en dan uit de oven wat rucola erop. Heerlijk met (en dat moet je dan wel speciaal in huis hebben) truffelolie!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten